بیش از یکصد نقطه امن اسکان اضطراری در شهرستان ورامین شناسایی شد
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۲۵۲۸۸۵
به گزارش ایرنا ، رضا کارخانه روز دوشنبه در سومین جلسه مشترک ستاد مدیریت بحران و کمیته ترافیک که در محل فرمانداری ورامین برگزار شد اظهار کرد: زلزله چهارشنبه شب گذشته در استان های تهران و البرز ، مانوری سراسری برای مردم و مسئولان به حساب آمد و ضعف ها ، ظرفیت ها و نقاط قوت در هنگام بروز حادثه مشخص شد.
وی افزود: یکی از مهمترین مسائل مربوط به مدیرت بحران ، بحث اسکان اضطراری افراد در هنگام بروز حوادثی نظیر زلزله است که این مهم با برگزاری جلسات کارشناسی با مهندسی ناظر سازمان نظام مهندسی محقق شد و طی آن یکصد نقطه امن در 2 بخش مرکزی و جواد آباد شناسایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کارخانه بیان کرد: بخش مرکزی شهرستان ورامین در این طرح به هفت منطقه تعیین و در آن 62 محله برای اسکان اضطراری مشخص شد.
وی افزود : علاوه بر این 30 نقطه امن در بخش جوادآباد و 15 منطقه امن در مناطق روستایی بخش مرکزی ورامین برای اسکان اضطراری شناسایی شده است.
وی این اماکن امن را شامل سوله های ورزشی ،صنعتی ،مساجد ، حسینیه ها ، زمین های چمن فوتبال ، پارک ، مدارس و فضاهای باز اعلام کرد.
معاون امور عمرانی فرمانداری ورامین افزود : بر اساس دستور العمل صادره از استانداری تهران ، هر شهرستان بر اساس جمعیت لازم است تا 10 درصد از اقلام مورد نیاز در شرایط بحران را تامین و در انبار هلال احمر ذخیره کند.
کارخانه اظهار کرد: اگر هر خانواده را به طور متوسط 4 نفر در نظر بگیریم ، لازم است تا کالاهای اساسی برای 7 هزار خانواده در انبارهای هلال احمر ذخیره شود.
وی گفت : در زلزله اخیر ، یکی از مهمترین مشکلات مشهود ، مسئله ترافیک بود لذا مسئولان پلیس راهور باید با تهیه نقشه راه و مسیرهای جایگزی ، در هنگام بروز حادثه از ایجاد ترافیک های کور جلوگیری کنند.
معاون سیاسی انتظامی فرمانداری ورامین نیز در این جلسه گفت : شناسایی نقاظ ضعف و قوت هر منطقه باعث می شود تا در مواجهه با بحران ، مشکلات کمتری نصیب افراد شده و از میزان تلفات انسانی کاسته شود.
عباسعلی سعیدیان افزود : مشکل صفوف طولانی مقابل جایگاه های سوخت نشان داد که شهرستان به جایگاه های جدید نیاز دارد و این مهم باید با ساخت جایگاه های روستایی باید مدیریت شود.
وی تصریح کرد: به منظور اسکان اضطراری روستائیان در زمان وقوع زلزله لازم است تا در هر یک از روستاهای شهرستان یک سایت اسکان با ظرفیت 2 برابر خانوار روستایی که از امکانات سرویس بهداشتی و حمام برخوردار باشد ، احداث شود.
به گزارش ایرنا، زلزله ای ساعت 23:27 چهارشنبه هفته گذشته به قدرت 5.2 ریشتر و عمق 7 کیلومتر شهر تهران را لرزاند.
کانون این زمین‌لرزه، 3 کیلومتری شهرستان ملارد در مرز استان تهران و البرز بوده است.
*برای اطلاع از اخبار متنوع انتشار یافته در شبانه روز با کانال ایرنا استان تهران در تلگرام به نشانی IRNATEHRAN@ همراه شوید.
خبرنگار: سید حسن میری انتشاردهنده:موسی فعالیان
تهرام/7254 / 1539
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۲۵۲۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لشکرگاه افراسیاب در کدام نقطه تهران بود؟
همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: روزگاری دولاب نه محله‌ای در شرق تهران، بلکه بزرگ‌ترین آبادی اطراف تهران به شمار می‌رفت. گستره‌ای وسیع که با چهار محله دولاب بالا، دولاب پایین، میان و عسگری شناخته می‌شد و پر بود از اراضی کشاورزی و باغ‌های سرسبز.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
سید تقی هاشمی دولابی، یکی از اهالی قدیمی دولاب، در باره حدود دولاب کهن می‌گوید: «اگر آبادی بزرگ دولاب را با تقسیمات شهری امروزی قیاس کنیم، دولاب تاریخی تمام منطقه ۱۴، بخش‌هایی از مناطق ۱۳ و ۱۵ را دربرمی‌گیرد. اما تا دوران صفویه آبادی بزرگ دولاب روستایی وسیع از توابع ری بود و در همسایگی تهران قرار داشت و از جنوب به ری و از شرق هم به کوه‌های دوشان تپه که کشاورزان قدیمی دولاب به آن کوه‌سپاه می‌گفتند می‌رسید.»
دولاب علاوه بر این که آبادی بزرگی بود در بیخ گوش تهران قدیم، قدمت بسیار داشت تا جایی که به گواه منابع مکتوب این آبادی از تهران نیز قدیمی‌تر است. علیرضا زمانی، تهران‌پژوه، در این‌باره می‌گوید: «رد پای نام دولاب در بسیاری از وقایع تاریخی و منابع مکتوب دیده میشود؛ از لشکرگاه افراسیاب در اساطیر باستانی ایران تا حمله محمود غزنوی به ری. با این بیان قدمت زندگی در دولاب از تهران هم بیشتر است و می‌توان گفت که قدمت این آبادی به بیش از هزار سال می‌رسد. گواه این مدعا دانشمندی به نام ابوالبشر دولابی است که هزار و ۲۰۰ سال پیش در دولاب که روستایی در مجاورت ری بود زندگی می‌کرد.»
نام دولاب اگرچه با تاریخ تهران و ری گره خورده، اما در نقاط مختلف کشور نیز نامی آشناست؛ چرا که در شهرهای مختلف ایران از اصفهان تا قشم و کامیاران هم محله‌هایی به همین نام وجود دارد. برای رمزگشایی از این ماجرا باید سراغ ریشه نام دولاب و وجه تسمیه آن برویم. هاشمی در این‌باره می‌گوید: «واژه دولاب از دو واژه «دلو» و «آب» ساخته شده. دلو یعنی سطل بزرگی که در گذشته با چرم دوخته می‌شد و با آن از چاه آب یا خاک می‌کشیدند و دولاب هم به جایی می‌گفتند که با دلو از چاه آن آب بکشند.» زمانی دراین‌باره می‌گوید: «دلوآب یا دولاب به تکنولوژی پیشرفته‌ای در تمدن آبی ایران گفته می‌شد که در دوران هخامنشی به کار می‌رفت و از آن به تکنولوژی پرشین ویل هم یاد شده است. از آنجایی که آبادی دولاب زمین‌های کشاورزی بسیار داشت که برای آبیاری آن لازم بود با چرخی که بالای چاه قرار می‌گرفت از دل چاه آن آب بکشند، این نام روی این آبادی ماند و آبادی‌های بسیاری در نقاط مختلف کشور هم با همین اسم شناخته میشود.»
کد خبر 850276 برچسب‌ها تاریخ - باستان شناسی محله هویت شهری همشهری محله تاریخ عمومی ایران
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد